...

گويا از ياد برده اي ک از دل ب دل راهيست

تپش ضربه هاي قلبت کوبشيست برسينه من

گاهي سکوت گاهي غفلت نشانه يادآوريست

شايد در انديشه او هم انديشه من است پس مقصر کيست

عشق عوض عوض نيست گاهي سوختمو يادي هم از من سوخته نکردي

انتظاري نداشته ام چون لايق دوس داشتني حتي اگر کنارم نباشي

 

......

و من اميد غزل هاي آخرين بودم

براي شعر شكايت چه بهترين بودم

شبي كه موج نگاهت بهشت را مي خواند

شبيه سيب قشنگي ز هفت سين بودم

به احتمال يقين با غزل شدم آغاز

شبي كه چشم تو را هم نشين بودم

......

خدا را نمي خواهم فردا

وقتي امشب دلم تنگ است

ديگر ترانه نخواهم راند

وقتي قلب کوچه

پر از سنگ است

شکوه اي نمي کند گل

وقتي از رفتن

گوشش

سرشار آهنگ است

تو دروغ مي گويي دروغ

حتي به خود

که هم سلولي

زندان ما قشنگ است

......

در آن ساعت که آمد ماه بيرون

و ز او شد نقره گون صحرا و هامون

تو هم باز آمدي اي ماه تابان

چو گمراهي که ميجويد به شب مه

که تا در پرتوش پيدا کند راه

ترا اي ماه مي جستم شتابان

نگردد ماه با رويت مقابل

که باشد تابش روي تو در دل

و ليکن تابش مه در بيابان

......

درون دلم عجب غوغائيست زير آسمون خدا عجب صفائيستامشب در اين لحظات تاريکي محو توام اي ماه من هم چون ستاره به چشم خورشيدو در اين حين به اين مي فکرم که چرا به ياد نمي آورم؟؟!!من تو را دوست مي دارم و تو ديگري را دوست مي داري و ديگري ....شايد مرا!!عجب دنياي پر تاب وتبيست که در آن اشک هاي آسمان را ناديد گرفتن و بسنده به کور سوئي آن ستاره ي ...!!!با توام اي عشق پر هياهو ما همه محو تماشائيم ....تقسيم لبخند تقسيم مهر و محبت تقسيم شعر و ترانه و تقسيم عشق!!! ......ادامه مطلب

ميگويند پيامبر"ص" فرمود :من شيطان نفسم را مسلمان کرده ام!!ايا ما در مقابل شيطان وظيفه داريم؟؟!!ميگويند کلاههايي که شيطان براي هريک از ما انتخاب کرده رنگي وزيباست!!!وبر حسب هر يک از ما وشغل و....آن کلاه را سر ما ميگذارد!!!ميگويند که شيطان آني بيکار نيست!!!!واما من...گرفتار لعبگرفتار لهوگرفتار هزاران هزار عناوين پست دنيايي!!!!که مرا از اصالتم از گـل الهي ام دور کرد!!!!و زين لهم الشيطان سو’ عملهودنيا را برايمان زينت داد وميدهد.....واماما در مقابل شيطان وظيفه ايي نداريم....!!!!وظيفه ما فقط در مقابل عهدي است که با معشوق ازليمان بسته ايمووفاي به آن!!!! ......ادامه مطلب

مانند حرف عشق در دل مي نشيني

آئيـــــنه اي و در مقــــــابل مي نشيني

مي آئـــي و در ديده ي دريـــــايي من

در گوشه ي خاموش ساحل مي نشيني

مثل خيالي مثل عشقي، آرزويي

هر لحظه مي آئـــــي و در دل مي نشيني

 

......

بي تو از غروب دريا بدم مي آيد

از سکوت شعر نيما بدم مي آيد

آن قدر دير رسيدي به شب تکثيرم

دارد از طلوع فردا بدم مي آيد

آنچه در ظاهر تو بود نبودي هرگز

کم کم از ظاهر زيبا بدم مي آيد

......

صاحب امر کجايي که مرا شاد کني

لحظه ي ديدن رويت دلم آزادکني

پاک درمانده شدم اي مه رؤيايي من

چهره بنما که غبار دل من پاک کني

نعمت هر دو جهان بنده عابد را بس

که زيارت ز رخ سيد افلاک کني

......

زمين به لرزه مي افتد

وماه

در شکاف ابر ها لي لي مي کند

و چشمه در آغوش بيشه موج بر مي دارد

چه کنم؟

مرا به بهار ببخش

به ماه

به بيشه زار سبز و چشمه ي جاري

به دشتها و جاده ها ببخش

هرکجا

که خورشيد شعله مي کشد

آرزوها و جاده ها يکي مي شوند

دستهايت را به من بده تا بگريزيم

......